Η ΑΜΗ (γνωστή και ως αντι-μυλλέριος ορμόνη) παράγεται από τα κοκκιώδη κύτταρα (granulosa cells) της ωοθήκης, παίζει σημαντικό ρόλο στην ωρίμανση των ωοθυλακίων και τα επίπεδά της στο αίμα πιστεύεται πως αντανακλούν τα αποθέματα των ωοθηκών. Διάφορες μελέτες έχουν καταδείξει πως οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν χαμηλότερα επίπεδα ΑΜΗ σε σχέση με εκείνες χωρίς. Επίσης, το χειρουργείο της ενδομητρίωσης μπορεί, έστω και παροδικά, να επηρεάσει τα επίπεδα της ΑΜΗ. Τι ισχύει, λοιπόν, πραγματικά;
Η επιφανειακή ενδομητρίωση σχετίζεται με υπογονιμότητα. Η λαπαροσκοπική αντιμετώπισή της μπορεί να βελτιώσει τα ποσοστά εγκυμοσυνών, και συγκεκριμένα των αυτόματων συλλήψεων, σε κατάλληλα επιλεγμένα περιστατικά. Από την άλλη, δεν μπορεί να συσταθεί ως επιλογή ρουτίνας σε όλα τα περιστατικά ανεξήγητης υπογονιμότητας, ειδικά αν δεν συνυπάρχουν συμπτώματα πυελικού πόνου, ούτε και ως ρουτίνα πριν από προγραμματισμένη εξωσωματική γονιμοποίηση σε αυτά τα περιστατικά...
Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην ηλικία κατά την πρώτη διάγνωση της ενδομητρίωσης και την βαρύτητα της νόσου; Τι λέει η έρευνα σχετικά με αυτό το ερώτημα; Το παρόν κείμενο γράφτηκε με αφορμή την πρόσφατη σχετική δημοσίευση από τους Comptour και συνεργάτες (1), μια προοπτική μελέτη με δεδομένα από το 2004 έως το 2012, με στόχο την αναζήτηση πιθανής συσχέτισης ανάμεσα στην ηλικία διάγνωσης της ενδομητρίωσης και την βαρύτητα της νόσου. Στην μελέτη αυτή συμπεριλήφθηκαν 964
Τα ουρολογικά συμπτώματα μετά από χειρουργείο διηθητικής ενδομητρίωσης είναι, πιθανότατα, από τα λιγότερο συχνά αναφερόμενα στη βιβλιογραφία. Συγκεκριμένες εντοπίσεις της νόσου (πχ. Παραμήτριο, ιερομητρικοί σύνδεσμοι, ιερό πλέγμα), όταν αφαιρούνται χειρουργικά, μπορεί να συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ουρολογικών συμπτωμάτων μετά το χειρουργείο. Αυτό, ενδεχομένως, οφείλεται σε ατυχή τραυματισμό στις νευρικές ίνες
Η ενδομητρίωση είναι μια κοινή, καλοήθης γυναικολογική νόσος η οποία σχετίζεται, συνήθως, με υπογονιμότητα και πυελικό πόνο. Είναι πιθανό πως η χρόνια φλεγμονή, χαρακτηριστικό εύρημα σε βλάβες ενδομητρίωσης, παίζει ρόλο τόσο στην υπογονιμότητα αλλά και στο χρόνιο πόνο. Είναι, λοιπόν, εύλογο να αναρωτηθεί κανείς αν υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στη βαρύτητα των συμπτωμάτων πόνου λόγω ενδομητρίωσης και την πιθανότητα
Όχι και τόσο σπάνια, συστήνεται σε ασθενείς με ενδομητρίωση ώστε να ‘’θεραπευτεί’’ η νόσος (ή ,τουλάχιστον, να βελτιωθούν τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης). Η εγκυμοσύνη δεν είναι θεραπεία της ενδομητρίωσης, ωστόσο, συχνά ξεχνάμε την επίδραση αυτής της συμβουλής προς τη ψυχολογία των ασθενών μας. Η συζήτηση για μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη είναι
Η αδενομύωση της μήτρας είναι μια συχνή γυναικολογική νόσος που σχετίζεται με βαριές και επώδυνες περιόδους καθώς και υπογονιμότητα. Πρόσφατες εξελίξεις στις μεθόδους απεικόνισης μας επιτρέπουν πλέον να διαγνώσουμε την αδενομύωση με το κλασσικό γυναικολογικό υπερηχογράφημα (διακολπικό), ανοίγοντας, έτσι τις πόρτες για την εφαρμογή των μεθόδων αντιμετώπισης της αδενομύωσης. Υπάρχουν, όμως, συγκεκριμένα κριτήρια με βάση τα οποία μπορούμε να βάλουμε, με σχετική ασφάλεια, την υπερηχογραφική διάγνωση της αδενομύωσης; Αν και σε πολλές περιπτώσεις, η διάγνωση
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, ασθενείς που χειρουργήθηκαν για υποτροπιάζον ενδομητρίωμα είχαν περισσότερες βλάβες διηθητικής ενδομητρίωσης και πιο εκτεταμένη νόσο, σε σχέση με εκείνες χωρίς προηγούμενο χειρουργείο για ενδομητρίωμα.
GR 
EN