Τα ουρολογικά συμπτώματα μετά από χειρουργείο διηθητικής ενδομητρίωσης είναι, πιθανότατα, από τα λιγότερο συχνά αναφερόμενα στη βιβλιογραφία. Συγκεκριμένες εντοπίσεις της νόσου (πχ. Παραμήτριο, ιερομητρικοί σύνδεσμοι, ιερό πλέγμα), όταν αφαιρούνται χειρουργικά, μπορεί να συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ουρολογικών συμπτωμάτων μετά το χειρουργείο. Αυτό, ενδεχομένως, οφείλεται σε ατυχή τραυματισμό στις νευρικές ίνες
Η ενδομητρίωση είναι μια κοινή, καλοήθης γυναικολογική νόσος η οποία σχετίζεται, συνήθως, με υπογονιμότητα και πυελικό πόνο. Είναι πιθανό πως η χρόνια φλεγμονή, χαρακτηριστικό εύρημα σε βλάβες ενδομητρίωσης, παίζει ρόλο τόσο στην υπογονιμότητα αλλά και στο χρόνιο πόνο. Είναι, λοιπόν, εύλογο να αναρωτηθεί κανείς αν υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στη βαρύτητα των συμπτωμάτων πόνου λόγω ενδομητρίωσης και την πιθανότητα
Όχι και τόσο σπάνια, συστήνεται σε ασθενείς με ενδομητρίωση ώστε να ‘’θεραπευτεί’’ η νόσος (ή ,τουλάχιστον, να βελτιωθούν τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης). Η εγκυμοσύνη δεν είναι θεραπεία της ενδομητρίωσης, ωστόσο, συχνά ξεχνάμε την επίδραση αυτής της συμβουλής προς τη ψυχολογία των ασθενών μας. Η συζήτηση για μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη είναι
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, ασθενείς που χειρουργήθηκαν για υποτροπιάζον ενδομητρίωμα είχαν περισσότερες βλάβες διηθητικής ενδομητρίωσης και πιο εκτεταμένη νόσο, σε σχέση με εκείνες χωρίς προηγούμενο χειρουργείο για ενδομητρίωμα.
Η πιο ενδελεχής μελέτη σχετικά με αυτό το ερώτημα δημοσιεύθηκε πρόσφατα και βρήκε πως έως και 28% των ασθενών μπορεί να χρειαστούν επαναληπτικό χειρουργείο, στα 10 χρόνια μετά από το πρώτο χειρουργείο για ενδομητρίωση. Είναι, επίσης, ενδιαφέρον ότι η πραγματοποίηση υστερεκτομής κατά το πρώτο χειρουργείο ενδομητρίωσης, καθώς και η εγκυμοσύνη μετά το χειρουργείο, αναδείχθηκαν ανεξάρτητοι, προστατευτικοί παράγοντες εναντίον του επαναληπτικού χειρουργείου. Ο μέσος χρόνος ανάμεσα στο πρώτο και το επαναληπτικό χειρουργείο υπολογίστηκε σε 46 μήνες (1).
Η βιταμίνη D είναι μια στεροειδής ορμόνη που παράγεται κυρίως ως αποτέλεσμα της έκθεσης στον ήλιο και ρυθμίζει τα επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα (1). Πέραν του ρόλου της στην υγεία των οστών, μελέτες κατέδειξαν το ρόλο της στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, με το 15% των υπογόνιμων ζευγαριών να έχουν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D (2), καθώς και στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, έχοντας πιθανή αντιφλεγμονώδη δράση
Η διηθητική ενδομητρίωση θεωρείται η πιο σοβαρή μορφή ενδομητρίωσης. Σχετίζεται, συνήθως, με χρόνιο πυελικό πόνο κι υπογονιμότητα. Όσον αφορά το δεύτερο, η σοβαρή αλλοίωση της φυσιολογικής ανατομίας της πυέλου λόγω συμφύσεων και η χρόνια φλεγμονή παίζουν κεντρικό ρόλο. Πέραν της εξωσωματικής γονιμοποίησης, η χειρουργική αφαίρεση της διηθητικής ενδομητρίωσης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, καθώς μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες αυτόματης σύλληψης, σε κατάλληλα επιλεγμένα περιστατικά
Το ενδομητρίωμα (σοκολατοειδής κύστη ωοθήκης) αφορά το 17-44% των γυναικών που πάσχουν από ενδομητρίωση (1). Η παρουσία του, συχνά, σχετίζεται με υπογονιμότητα και χρόνιο πυελικό πόνο κι η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να είναι ενδεδειγμένη. Ποιές είναι, όμως, οι διαθέσιμες μέθοδοι χειρουργικής αντιμετώπισης και με τι αποτελέσματα σχετίζονται? Σ αυτό το κείμενο, θα
Το ενδομητρίωμα είναι καλοήθης κύστη της ωοθήκης που αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της ενδομητρίωσης. Αποκαλείται, επίσης, ''σοκολατοειδής κύστη'' λόγω του χαρακτηριστικού χρώματος του υγρού που περιέχει. 17 με 44 % των γυναικών με ενδομητρίωση έχουν ενδομητρίωμα (1), εκ των οποίων, στο 19% με 28& των περιπτώσεων, το ενδομητρίωμα είναι αμφοτερόπλευρο (2). Η ακριβής αιτία
Γνωρίζουμε πως η ενδομητρίωση σχετίζεται με την υπογονιμότητα και , σε ασθενείς με εν τω βάθει διηθητική ενδομητρίωση (ΕΒΔΕ), το ποσοστό αυτόματης (χωρίς τη χρήση υποβοηθούμενης αναπαραγωγής) σύλληψης ανέρχεται μόλις σε 2 με 10% (1). Αν και συχνά αυτές οι ασθενείς καταφεύγουν σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, μπορεί η χειρουργική αντιμετώπιση να αυξήσει τις πιθανότητες σύλληψης?
GR 
EN