Η ΑΜΗ (γνωστή και ως αντι-μυλλέριος ορμόνη) παράγεται από τα κοκκιώδη κύτταρα (granulosa cells) της ωοθήκης, παίζει σημαντικό ρόλο στην ωρίμανση των ωοθυλακίων και τα επίπεδά της στο αίμα πιστεύεται πως αντανακλούν τα αποθέματα των ωοθηκών. Διάφορες μελέτες έχουν καταδείξει πως οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν χαμηλότερα επίπεδα ΑΜΗ σε σχέση με εκείνες χωρίς. Επίσης, το χειρουργείο της ενδομητρίωσης μπορεί, έστω και παροδικά, να επηρεάσει τα επίπεδα της ΑΜΗ. Τι ισχύει, λοιπόν, πραγματικά;
Η επιφανειακή ενδομητρίωση σχετίζεται με υπογονιμότητα. Η λαπαροσκοπική αντιμετώπισή της μπορεί να βελτιώσει τα ποσοστά εγκυμοσυνών, και συγκεκριμένα των αυτόματων συλλήψεων, σε κατάλληλα επιλεγμένα περιστατικά. Από την άλλη, δεν μπορεί να συσταθεί ως επιλογή ρουτίνας σε όλα τα περιστατικά ανεξήγητης υπογονιμότητας, ειδικά αν δεν συνυπάρχουν συμπτώματα πυελικού πόνου, ούτε και ως ρουτίνα πριν από προγραμματισμένη εξωσωματική γονιμοποίηση σε αυτά τα περιστατικά...
Τα ουρολογικά συμπτώματα μετά από χειρουργείο διηθητικής ενδομητρίωσης είναι, πιθανότατα, από τα λιγότερο συχνά αναφερόμενα στη βιβλιογραφία. Συγκεκριμένες εντοπίσεις της νόσου (πχ. Παραμήτριο, ιερομητρικοί σύνδεσμοι, ιερό πλέγμα), όταν αφαιρούνται χειρουργικά, μπορεί να συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ουρολογικών συμπτωμάτων μετά το χειρουργείο. Αυτό, ενδεχομένως, οφείλεται σε ατυχή τραυματισμό στις νευρικές ίνες
Η ενδομητρίωση είναι μια κοινή, καλοήθης γυναικολογική νόσος η οποία σχετίζεται, συνήθως, με υπογονιμότητα και πυελικό πόνο. Είναι πιθανό πως η χρόνια φλεγμονή, χαρακτηριστικό εύρημα σε βλάβες ενδομητρίωσης, παίζει ρόλο τόσο στην υπογονιμότητα αλλά και στο χρόνιο πόνο. Είναι, λοιπόν, εύλογο να αναρωτηθεί κανείς αν υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στη βαρύτητα των συμπτωμάτων πόνου λόγω ενδομητρίωσης και την πιθανότητα
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, ασθενείς που χειρουργήθηκαν για υποτροπιάζον ενδομητρίωμα είχαν περισσότερες βλάβες διηθητικής ενδομητρίωσης και πιο εκτεταμένη νόσο, σε σχέση με εκείνες χωρίς προηγούμενο χειρουργείο για ενδομητρίωμα.
Η πιο ενδελεχής μελέτη σχετικά με αυτό το ερώτημα δημοσιεύθηκε πρόσφατα και βρήκε πως έως και 28% των ασθενών μπορεί να χρειαστούν επαναληπτικό χειρουργείο, στα 10 χρόνια μετά από το πρώτο χειρουργείο για ενδομητρίωση. Είναι, επίσης, ενδιαφέρον ότι η πραγματοποίηση υστερεκτομής κατά το πρώτο χειρουργείο ενδομητρίωσης, καθώς και η εγκυμοσύνη μετά το χειρουργείο, αναδείχθηκαν ανεξάρτητοι, προστατευτικοί παράγοντες εναντίον του επαναληπτικού χειρουργείου. Ο μέσος χρόνος ανάμεσα στο πρώτο και το επαναληπτικό χειρουργείο υπολογίστηκε σε 46 μήνες (1).
Η βιταμίνη D είναι μια στεροειδής ορμόνη που παράγεται κυρίως ως αποτέλεσμα της έκθεσης στον ήλιο και ρυθμίζει τα επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα (1). Πέραν του ρόλου της στην υγεία των οστών, μελέτες κατέδειξαν το ρόλο της στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, με το 15% των υπογόνιμων ζευγαριών να έχουν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D (2), καθώς και στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, έχοντας πιθανή αντιφλεγμονώδη δράση
Η διηθητική ενδομητρίωση θεωρείται η πιο σοβαρή μορφή ενδομητρίωσης. Σχετίζεται, συνήθως, με χρόνιο πυελικό πόνο κι υπογονιμότητα. Όσον αφορά το δεύτερο, η σοβαρή αλλοίωση της φυσιολογικής ανατομίας της πυέλου λόγω συμφύσεων και η χρόνια φλεγμονή παίζουν κεντρικό ρόλο. Πέραν της εξωσωματικής γονιμοποίησης, η χειρουργική αφαίρεση της διηθητικής ενδομητρίωσης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, καθώς μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες αυτόματης σύλληψης, σε κατάλληλα επιλεγμένα περιστατικά
Η αδενομύωση είναι μια κοινή, καλοήθης νόσος της μήτρας, κατά την οποία ο ιστός ο οποίος καλύπτει το εσωτερικό της μήτρας (ενδομήτριο) βρίσκεται μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας (μυομήτριο). Είναι άγνωστης αιτιολογίας και χαρακτηρίζεται από βαριές κι επώδυνες περιόδους, ενώ σχετίζεται και με υπογονιμότητα.
Το ενδομητρίωμα (σοκολατοειδής κύστη ωοθήκης) αφορά το 17-44% των γυναικών που πάσχουν από ενδομητρίωση (1). Η παρουσία του, συχνά, σχετίζεται με υπογονιμότητα και χρόνιο πυελικό πόνο κι η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να είναι ενδεδειγμένη. Ποιές είναι, όμως, οι διαθέσιμες μέθοδοι χειρουργικής αντιμετώπισης και με τι αποτελέσματα σχετίζονται? Σ αυτό το κείμενο, θα
GR 
EN