Γνωρίζουμε πως η ενδομητρίωση σχετίζεται με την υπογονιμότητα και , σε ασθενείς με εν τω βάθει διηθητική ενδομητρίωση (ΕΒΔΕ), το ποσοστό αυτόματης (χωρίς τη χρήση υποβοηθούμενης αναπαραγωγής) σύλληψης ανέρχεται μόλις σε 2 με 10% (1). Αν και συχνά αυτές οι ασθενείς καταφεύγουν σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, μπορεί η χειρουργική αντιμετώπιση να αυξήσει τις πιθανότητες σύλληψης?
Είδαμε πως η ενδομητρίωση σχετίζεται με υπογονιμότητα. Επίσης, γνωρίζουμε πως τα συμπτώματα της νόσου,τυπικά, βελτιώνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σχετίζεται, όμως, η νόσος με επιπτώσεις στην ίδια την εγκυμοσύνη; Δυστυχώς, στην παρούσα βιβλιογραφία, δεν υπάρχει πληθώρα υψηλής ποιότητας δεδομένων που να απαντούν με σαφήνεια αυτό το ερώτημα. Έχουν περιγραφεί σπάνιες περιπτώσεις σοβαρών επιπλοκών...
Δεν υπάρχει κοινώς αποδεκτή αιτιολογία της νόσου. Η ενδομητρίωση είναι μια πολύπλοκη, ετερογενής και πολυπαραγοντική νόσος, στην οποία περιπλέκονται ορμονικοί, γενετικοί, περιβαλλοντικοί και ανοσολογικοί παράγοντες. Οι πιο πιθανές θεωρίες είναι
Ενδομητρίωση (endometriosis) είναι η καλοήθης νόσος στην οποία ιστός, παρόμοιος με αυτόν του ενδομητρίου που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας (endometrial-like tissue), βρίσκεται εκτός της μήτρας (1). Πιθανές εστίες είναι οι οωθήκες, οι σάλπιγγες, το περιτόναιο (διάφανος υμένας που καλύπτει τα όργανα της πυέλου), το έντερο, το ουροποιητικό σύστημα (ουροδόχος κύστη κι ουρητήρες) καθώς και λιγότερο συχνές εστίες ( νεύρα, διάφραγμα, κοιλιακό τοίχωμα, πνεύμονας κ.ά.). Η ορμονοευαίσθητη αυτή νόσος (ευαίσθητη στα οιστρογόνα), εμφανίζεται στην αναπαραγωγική ηλικία και προσβάλει...
Κατατάσσουμε την ενδομητρίωση στις καλοήθεις νόσους αλλά, στ’ αλήθεια, αυξάνει η παρουσία της νόσου τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου των ωοθηκών? Ή, για να παραλλάξουμε το ερώτημα, οι καρκίνοι των ωοθηκών σε γυναίκες με ενδομητρίωση προέρχονται από την κακοήθη εξαλλαγή των εστιών ενδομητρίωσης ή όχι? Πληθώρα μελετών έχουν δημοσιευτεί πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Μια από τις πιο αξιόλογες δημοσιεύθηκε πρόσφατα, καταδεικνύοντας πως σε γυναίκες...
H πορεία της νόσου δεν είναι ξεκάθαρη. Στην εν τω βάθει μορφή της, η ενδομητρίωση φαίνεται να έχει προϊούσα πορεία [(δηλαδή να επεκτείνεται(1)]. Είναι λογικό να το σκεφτούμε αυτό, αφού μεγάλες βλάβες θα πρέπει να έχουν αναπτυχθεί σε βάθος χρόνου. H εξέλιξη μάλλον δεν είναι ταχεία (2), αλλά πιθανόν να διαφέρει από...